Het is verbazend hoe snel de arbeidsmarkt zich nu al heeft hersteld. De werkloosheidscijfers tonen (bijna) allemaal groene lichtjes met cijfers in de min.
Zowel in Vlaanderen als in Turnhout tellen we nu zelfs minder werklozen dan in mei 2019. Een vergelijking van de VDAB cijfers -in Arvastat– maakt dit duidelijk.
Maar tegelijk legt deze vergelijking ook de vinger op een steeds erger zwerende wonde. Een dubbele wonde zelfs. Aan de ene kant die van de groeiende krapte op de arbeidsmarkt. Aan de andere kant die van de sterk groeiende groep werklozen die meer dan één jaar werkloos zijn. En daardoor hun kansen zien slinken op een nieuwe job.
En ook deze wonde wordt zowel in Turnhout als in Vlaanderen een steeds meer etterende buil. Ik neem je even mee in de Turnhoutse cijfers.
De cijfers van mei 2021 en die van mei 2019.
*Totaal aantal werkzoekenden = 2058, waarvan 1.235 WZUA’s; mei 2019 = 2083 waarvan 1.200 WZUA’s
*werkloosheidsduur
Minder dan 3 maanden = 266 (349)
Van 3 tot 6 maanden = 218 (260)
6 maanden maar minder dan 1 jaar = 316 (366)
Van 1 jaar tot -2 jaar = 426 (347)
+2 jaar = 832 (761)
Het is duidelijk dat ondermeer omwille van corona, de kloof tussen kortdurende en langdurige werkloosheid heel wat groter is geworden.
Als de werkgevers vandaag spreken over krapte dan is dat omdat zij die grote groep van werklozen niet ontginnen. Dat zij niet bereid zijn om ook iemand die al wat langer dan 3 maanden of een jaar werkloos is opnieuw kansen te geven.
Werkgevers zullen ook uit deze groep moeten recruteren om via een opleiding op de werkvloer aan deze mensen perspectief te bieden op een nieuwe job.
Desnoods mag de werklozensteun worden ingezet om de opleidingskosten van de werkgever (mee) te betalen !!
Maar vooral ook VDAB moet dringend een tandje bijsteken om voor deze groep meer opleiding en begeleiding te bieden !!
Dré Wolput 