Sinds gisteren, 25/2 zitten we weer volop in de week van de vrijwilliger.

Ook in Turnhout zijn vele honderden vrijwilligers actief. Zo zijn er bijvoorbeeld in de hulpverleningszone Taxandria, naast 66 beroeps brandweermannen en vrouwen, ook 340 vrijwilligers actief.

Het thema van deze week is iedereen wint met vrijwilligerswerk.

Zelf ben ik ondertussen mijn 10e jaar als vrijwilliger bezig, bij dezelfde organisatie en voor mensen met een beperking.

In een manifest wat ik schreef wil ik graag getuigen dat je ook als vrijwilliger wint bij al je inzet. En ik weet zeker dat velen zich in dit manifest zullen herkennen.

Manifest van een vrijwilliger

Najaar 2013 stap ik voor de eerste keer binnen in een ontmoetingsruimte van vzw Den Leeuweric. Korte tijd voordien had ik me aangemeld als vrijwilliger om in de frisse soep te koken op dinsdagvoormiddag.

En dat bleek al meteen de juiste keuze te zijn. Zowel met de gasten als met de begeleiding was er vanaf minuut één echt wel een klik.

Ondertussen is Den Leeuweric opgegaan in de vzw Mekanders, gevestigd langs de Steenweg Op Oosthoven in Turnhout.

Een spiksplinternieuwe keuken ter beschikking, maar ook een nieuwe werkwijze vermits er nu elke donderdag een team is van mensen met een beperking die samen met mij ervoor zorgen dat er om -klokslag- 12.00u een dampende ketel soep ter beschikking is voor de bezoekers van de gelijkvloer.

En ja ook het personeel van de vzw Mekanders is vaste klant om tijdens hun pauze een kommeke soep te komen halen.

10^e jaar

Ondertussen ben ik mijn 10^e jaar als vrijwilliger ingegaan. In het najaar zal dat dan zowat voor de 500e keer zijn, dat ik de vreugde en het plezier van samen soep te maken zal mogen beleven.

Altijd weer bedankt Dré

Geen enkele keer ben ik na de middag buitengegaan zonder dat ik -meermaals- een gemeende dank-u-wel te horen kreeg van zowel de begeleiding als van de gasten.

Maar vaak denk ik dan, ik zou eigenlijk zelf een dank-u-wel moeten richten aan iedereen. Een gemeende dank om verschillende redenen.

Niet in het minst omdat ik de kans krijg om als vrijwilliger te doen wat ik zo graag doe, namelijk koken.

Een dank ook omdat vele gasten mij in vertrouwen nemen en me zelfs een kijkje gunnen in hun leven, deelgenoot maken van  hun bekommernissen, vreugde en tegenslagen.

Een dank en waardering ook voor de fantastische professionaliteit (lees : beroepsbekwaamheid) die ik bij al het personeel van Mekanders mag vaststellen.

Daardoor dragen zij er in belangrijke mate toe bij dat deze mensen met een beperking zich toch wat beter staande kunnen houden in een samenleving –welke overloopt van regeltjes en reglementitis– en daardoor deze mensen niet altijd even gunstig gezind is.

Symbiose

Maar, de belangrijkste reden waarom ik zelf ook dank wil zeggen is wel dat dit vrijwilligerswerk een enorme verrijking betekent voor mijn eigen zijn wie ik ben. Met een bredere en vooral positieve blik op die vele mensen, die met één of andere beperking te kampen hebben.

Met een bredere blik ook op het belang van degelijke èn noodzakelijke begeleiding van al deze mensen. Hoe begeleiders –ieder in zijn of haar rol–  daardoor deze mensen weten op te waarderen en samen hun talenten te ontdekken en te koesteren.

Naar aanleiding van de week van de vrijwilliger, einde deze maand, vind ik het belangrijk dit manifest te schrijven.

Want waar vrijwilligerswerk vaak ook een persoonlijke verrijking is en kan zijn, zal dit ook leiden tot een perfecte symbiose tussen die vrijwilligers, de mensen waarvoor zij zich inzetten, de organisatie waarbinnen dit kan gebeuren en zo ook smeerolie  zijn voor de samenleving.