Of het glas halfvol dan wel halfleeg is, betreft de beeldspraak tussen de optimisten en de pessimisten.

Om je eigen houding daarin te bepalen kan je afgaan op je gevoelens maar je kan ook afgaan op de reële cijfers. Uw gevoel wens ik niet te bepalen, maar de reële cijfers -uit de stadsmonitor- geef ik je wel graag mee.

*De schepen -Marc Boogers- die het meeste in de pers komt met nieuws over zijn beleidsdomein mobiliteit…zijn glas is zelfs bijna leeg. Zo wat betreft de staat van voet- en fietspaden, bungelt de waardering van respectievelijk 41% en 33% ver, heel ver achteraan in het lijstje van de 13 centrumsteden. En wat veilig fietsen betreft gaan we er zelfs op achteruit ten overstaan van 2014… (van 39 naar 38%) Beste Marc, uit deze cijfers blijkt duidelijk dat het absoluut niet genoeg is om regelmatig in de gazet te komen. Het is ook niet voldoende de handen uit de mouwen te steken om samen met de fietsersbond te applaudisseren voor het oog van de RTV camera…En ja, dit is ook een gedeelde verantwoordelijkheid van het hele schepencollege. Of is uw departement op zijn eentje het kind van de rekening (rekenfout) van 26 miljoen ??

Samenleven

*’De integratie lijkt dus te lukken’…maar dat valt NIET te merken uit de cijfers. Ondanks dat de Turnhoutse bevolking voor ruim 35% bestaat uit inwoners van vreemde herkomst, staat slechts 27% positief tegenover diversiteit.

33% van de Turnhoutenaren staat uitgesproken negatief waarmee de stad op plaats 2 staat van de 13 centrumsteden, voorafgegaan door Roeselare met 35%  inwoners die negatief staan tegenover diversiteit.

Als we de negatieve score bekijken over alle steden en gemeenten staat Turnhout op plaats 8 van het hoogste %, aantal inwoners die liever géén diversiteit hebben

*”Er zijn minder leefloners”…het is onmiskenbaar zo dat het aantal leefloners niet E.U op het hoogste peil stond in december 2018, met 433 gerechtigden. Er waren toen 233 Belgen en 53 EU’ers in leefloon wat sindsdien sterk daalde bij de niet EU gerechtigden.

Maar er is ook opnieuw een stijging vast te stellen als we het laatste jaar bekijken. In 2/2020 waren 363 niet EU gerechtigden, waar dat er 377 zijn in 2/2021. Alweer een stijging van bijna +4%. Bij de Belgen gaan we in diezelfde periode van 242 naar 269. En bij de EU’ers is er een stijging van 55 naar 62. Een stijging die -bij de Belgen- deels te maken heeft met corona maar bij de niet-Belgen ook met het aantal gezinsherenigingen.

Zo werden er in 2015, 11 verblijfskaarten afgeleverd inzake gezinshereniging, in 2016, 36 kaarten, in 2017, 87; 2018 al 102 waar dat aantal in 2019 steeg naar 167 en in 2020 naar 169. Totaal dus 539 kaarten gezinshereniging.

Ook het aantal niet-Belgen van herkomst die de Belgische nationaliteit hebben verworven is sterk gestegen. In de periode 2000 – 2009 gaat het over 1.459 personen terwijl het in de periode 2010-2019 al over 2.043 personen gaat, waarvan 306 in 2019. Ook dat kan een invloed hebben op de nationaliteit van de leefloners.

Ook nog even meegeven dat in de werkloosheid het aantal werklozen van niet-Belgische origine al een hele tijd rond de 53% bedraagt.

Is uw glas halfvol dan wel halfleeg ? Het is niet aan mij een mening op te dringen. Er zijn er al genoeg die in dit land wonen om ons te komen zeggen hoe we moeten denken en leven. Daar doe ik niet aan mee. Ik beperk me tot het weergeven van de correcte cijfers.