Samenlevingsopbouw ging, in opdracht van de stad een kijk in de wijk nemen. Zij observeerden de wijk. Hoe er positieve impulsen kunnen worden gegeven aan verbondenheid en het samenleven moesten zij, via observatie en gesprekken uitzoeken. En dat deden zij in 9 buurten van de stad.

De resultaten van deze peiling zijn blijkbaar kort samen te vatten als : de diversiteit in onze stad, de vervreemding en de verkleuring is in een ijltempo toegenomen. ( Nvda : vooral in de legislatuur Vos.) Wij noch zij hebben de tijd gekregen om aan mekaar te wennen…

Hierdoor is de vrees om het verloren gaan van de identiteit van de witte Turnhoutenaren (woke begrip) sterk toegenomen.

Om tot deze conclusie te komen had de stad zich de moeite en de kosten van dit onderzoek kunnen besparen. Want het is exact wat ik al enkele jaren ook neerpen in vele van mijn blogs.

Net zoals het feit dat veel buurten het vele zwerfvuil als een probleem aanvoelen. Nvda : als nu ook het beleid dit probleem duidelijk (h)erkent ?!…

In het artikel wat GVA hierover schreef worden enkele knelpunten opgesomd. https://www.gva.be/cnt/dmf20210210_96804475
Opmerkelijk is dat er niets te lezen valt over de Corsendonk appartementen langs de H. Hartstraat.

Opmerkelijk in die zin dat deze appartementen al ruim 6 jaar een hotspot zijn van samenwonen van mensen van vreemde herkomst. In de jaren 2015/2016 als opvangcentrum voor honderden asielzoekers. En in de jaren daarna, nu nog steeds, resideren er honderden Oost-Europese arbeidsmigranten.

In één van de verslagen van commissie 2 heb ik gelezen dat de stad een akkoord heeft met de Corsendonk-groep om daklozen op te vangen. Misschien dat men daarom één en ander wat low profile wil benaderen ? Als buurtbewoner van deze hotspot werd alvast niet gepeild naar mijn mening.

Maar eigenlijk zijn alle straten, gelegen tussen de ring, het spoor, de Rubensstraat en De Merodelei erg druk bewoond door mensen van vreemde herkomst.

Rood-groen sausje

Als bewoner van deze buurt observeer ik dat al lange tijd. Als ik ga wandelen of fietsen in de buurt. Of als ik observeer dat er heel veel gekleurde kindjes op het speelplein naast onze deur hun hartje ophalen. Net zoals ik vanuit het appartement waar we wonen, heel vaak observeer dat er veel gekleurde mensen en gesluierde vrouwen, via de passage Lokerenschuif, langs ons wandelen op weg naar het stadscentrum en winkels.

Maar mijn observaties zijn niet gedrenkt in het rood-groene sausje van de samenlevingsopbouw en doen dus voor deze peiling ook niet ter zake. Wellicht is dat ook de reden waarom het door mezelf al vaak geformuleerde aanbod, om mee na te denken over integratie en samenleven, nooit werd beantwoord. Altijd al afgewimpeld dus…

Het kan ook zijn dat ik niet pas in de toch wel bevreemdende conclusie de schepen Verheyen poneert in GVA. “De burger is geen oude zeur”, benadrukt Kelly Verheyen. “Maar soms worden kleine ergernissen grote problemen, omdat een oplossing te lang op zich laat wachten. Daar willen we iets aan doen, maar wel in het besef dat we gaan voor stedelijkheid en niet willen proberen om een dorp te zijn.” Mysterieus, en niet enkel omdat ik ruim 40 jaar geleden uit het dorp Lille naar de stad Turnhout ben komen wonen ?!

Wat ze daarmee bedoelt is mij een raadsel. Doelt ze daarmee dat de diversiteit in onze stad moet blijven groeien. En dat dit hoe dan ook blijvend zal opgedrongen worden aan de witte Turnhoutenaren. Zoals het dwangmatig voederen van ganzen bijna ?!