Zolang de nieuwsberichten  focussen op het aantal corona-besmettingen, ziekenhuisopnames, overlijdens…is er weinig ruimte voor die andere, economische gevolgen van deze pandemie. Maar we moeten erin geloven dat eens, ooit, deze gezondheidscrisis zal bedwongen worden.

Dan pas kan ook de economische schade worden opgemeten. Want die was er al bij de eerste lockdown, herstelde zich een beetje na de zomervakantie en krijgt nu ongetwijfeld een nieuwe knauw met de huidige lockdown.

Cijfers Turnhout

Als we naar de werkloosheidscijfers kijken, met nadruk op de WZUA’s (werklozen  die ook een uitkering ontvangen) dan geven deze cijfers voor Turnhout erg duidelijk de gevolgen van de lockdown weer.

Zo telden we één jaar geleden (10/2019) 1.188 wzua’s. In april en mei, dit jaar, lagen die cijfers een heel stuk hoger met respectievelijk 1.511 en 1.503. Een stijging van bijna 30%, die bleef aanhouden tot en met de zomervakantie. En dat ondanks de snelle en soepele regeling om personeel op tijdelijke werkloosheid te kunnen zetten.

Een voorzichtige verbetering tekent zich, af met 1.363 wzua’s in september en 1.350 in oktober. Maar ongetwijfeld zie we de volgende maanden opnieuw een toename.

Dit zijn cijfers, maar de vraag is hoe de arbeidsmarkt er zal uitzien na corona. Welke jobs zijn verloren of zijn er nog wel. En hoe sterk of zwak de vraag naar arbeidskrachten zal zijn na corona ?

De Tijd schrijft daarover op 29/10 ll het volgende : “De pandemie dreigt tot een ingrijpende shift op de jobmarkt te leiden. Er is een versnelde digitalisering: met meer telewerk, in diensten én industrie, meer robotisering, en meer gebruik van artificiële intelligentie. Dat vraagt aangepaste skills. Daarnaast dreigen tienduizenden mensen door reorganisaties of faillissementen hun job te verliezen. De vraag dringt zich op: met welke skills raken ze aan nieuwe jobs? En welke jobs?( nvdr ; skills is kennis en kunde, vaardigheden dus)

De jobmarkt davert op haar grondvesten door corona. Jobs sneuvelen. Jobs veranderen door een versnelde digitalisering. Hoe vermijden we een mismatch tussen wat mensen kunnen en wat nodig is? Het antwoord van de VDAB: elke Vlaming moet straks op jobcontrole, zoals een dokterscontrole.

https://www.tijd.be/dossiers/het-corona-effect/na-de-dokterscontrole-de-jobcontrole/10260250

En die mismatch is nu al meerdere jaren, een groot probleem in Turnhout. Heel veel nieuwkomers op de arbeidsmarkt, stijgende werkloosheid en tegelijk vele vacatures die niet of maar moeizaam ingevuld raken.

Ik neem ook even de gegevens van Turnhoutse werklozen in beroepsopleiding (in 2020) erbij. En stel het volgende vast :

*veel inspanningen inzake beroepsopleidingen worden geleverd in de groep van -25 jarigen, vooral naar de nieuwkomers wellicht. In Deze groep zit 12,24% van de werklozen in een opleiding.

*de meeste inspanningen tellen we in de groep 25 tot 39 jaar. Goed voor 13,59% van het aantal werklozen in die leeftijdsgroep

*de moeilijke doelgroepen, lees : zij die het moeilijk hebben om (opnieuw) op de arbeidsmarkt terecht te komen telt in verhouding het minste aantal mensen in een opleiding. 9,6% van de 40 tot 54 jarigen en, ocharme, 1,2% van de leeftijdsgroep +55 jaar.

In de context van een drastisch wijzigende arbeidsmarkt na corona lijken deze groepen nu al wel afgeschreven   Globaal gaat meer dan 70% van opleidingen naar 52% v/d werklozen en een dikke 29% naar de overige 48%

Ruim 20% van alle Turnhoutse werklozen in opleiding heeft géén of een zeer gebrekkige kennis van de Nederlandse taal…of zijn analfabeet(ook weer die groep van nieuwkomers)

In diezelfde context van sterk wijzigende vraag op de arbeidsmarkt, stel ik toch ook vragen bij de nieuwe samenwerkingsovereenkomst tussen de stad en VDAB.  Daarin is bepaald dat het lokaal bestuur (lees OCMW) regisseur zal zijn over de (sociale) begeleiding en activering van leefloongerechtigden.

Of dat de juiste keuze is om ervoor te zorgen dat de vele nieuwkomers in onze stad ook voldoende gewapend zullen worden om in die ‘nieuwe jobmarkt’ aan bod te kunnen komen ? En dan bij voorkeur in een duurzame tewerkstelling van langer dan -6- weken (=30 arbeidsdagen) Ik ben er alvast sceptisch over.

*vrij naar het liedje van Will Tura “als de zomer weer voorbij zal zijn” https://www.youtube.com/watch?v=E0K5395lRc0