Alhoewel een tweede lockdown, met het uur dichterbij komt, moeten we er toch ook blijven van uitgaan dat dit covid 19 virus ooit zal overwonnen worden.. Maar dat neemt niet weg dat, afgaande op de oproepen van ziekenhuizen en virologen, er momenteel vooral ook vele handen tekort zijn in de zorg.

Hoe dan ook, als ook die zorg terug onder controle komt, als we terug opnieuw een normaler leven zullen mogen leiden…dan zal er vooral veel puin moeten worden geruimd.

Economisch, maar ook sociaal  zijn de gevolgen nu al zwaar. Vereenzaming en het niet meer zien zitten zijn nu al grote struikelstenen.

Nood aan onderzoek

Als de storm is gaan liggen kan de schade worden opgemeten. Schade in de zin van ‘van waar komen nu al die besmettingen’; ‘hoeveel covidpatiënten uit Walloniê en Brussel dienden te worden opgenomen in Vlaamse en/of buitenlandse ziekenhuizen’; …

Onderzoek ook naar hoe het komt dat bepaalde doelgroepen in ons land al dan niet zouden ‘verstoken blijven’ van de juiste informatie over de maatregelen. Is nu niet het moment gekomen om IEDEREEN die in ons land terecht komt, een dwingende en afdwingbare verplichting op te leggen om de taal te leren en te spreken van het land waar hij/zij  verblijft, met name Nederlands of Frans

Er moet eveneens grondig onderzoek komen naar de corona-sterftecijfers. Vooral vanuit de invalshoek of men vele overlijdens met een zware onderliggende gezondheidsproblematiek niet te snel en te algemeen heeft weggeschreven onder de noemer Covid ?!

Nood aan benoemen.

Er is politiek gezien ook veel te veel misgelopen. Zo blijft de vraag waarom namen vooral de Brusselse en Waalse regeringen in de maanden augustus/september geen maatregelen ondanks de toen reeds sterk stijgende besmettingen’…

Als het zo is, wat meermaals werd beweerd, dat er veel kan mislopen of veel niet(s) werd gedaan omdat wij -bestuurlijk- zo een ingewikkeld land zijn…dan moet dringend worden benoemd hoe de politiek dit zal oplossen. Bovendien moeten Kafkaiaanse toestanden, zoals de klucht van de 500.000 mondmaskers voor de zorg -breng ze even over de grens met Zwitserland terug naar België en dan kunnen ze wel worden herkeurd- absoluut verdwijnen.

Een land met duidelijke verschillen

Alexander De Croo mag dan wel een patetische, haast presidentiële toespraak houden, een gebeurtenis waar vele persmuskieten lyrisch, bijna hysterisch van worden…

Belgicist De Croo mag dan wel zeggen we zijn één land, en pleiten voor eenheid…maar de cijfers (van Sciensano) maken duidelijk ondanks reeds genomen maatregelen dat er wel degelijk sprake is van twee (in de feiten zelfs 3)  totaal verschillende realiteiten

*Wallonië, Brussels gewest en de Duitstalige gemeenschap, samen goed voor 42,4% van de Belgische bevolking; wel 62% van het aantal besmettingen telt in de week van 19/10-25/10. Dat betekent dus ook dat Vlaanderen met 57,6% van de bevolking maar 38% van het aantal besmettingen telt. In absolute cijfers : Vlaanderen = 37.500 besmettingen. Brussel/Wallonië en Duitstalige gemeenschap = 62.500 besmettingen.

Een  brandweerofficier zal dan  ook de meeste van zijn manschappen richting Brussel en Wallonië sturen en een kleinere ploeg naar Vlaanderen. Of anders gezegd : verzekeringstechnisch zal de brandschade in Vlaanderen wel kleiner zijn dan in de rest van ons land. Maar er is ook een brand, dat wel !!