Of men het wel dan niet een lock down mag noemen ? Het maakt op zich allemaal niet zoveel uit, zolang de opgelegde maatregelen maar worden gerespecteerd. In deze blog wil ik twee items belichten die niet(s) met corona te maken hebben.
Grinniken
Ik moest de voorbije uren/dagen toch wel enkele keren grinniken. Met de discussie binnen open VLD over het al dan niet uitstellen van de voorzittersverkiezingen. Want we kunnen nu toch niet laten blijken van weer eens met onszelf bezig te zijn...zo luidde het excuus. Over twee maanden weten we meer.
Nog maar afgelopen weekend, werd de democratie in ons land vakkundig verkracht door PS’er Magnette en zijn MR collega Bouchez. Onder het toeziend en goedkeurend oog van de groene ecologisten en de liberalen… Maar de mensen mogen absoluut niet denken dat ‘ze’ met zichzelf en hun postjes bezig zijn,
Ik wou eigenlijk de volgende thema’s kort belichten
Indexering=boerenbedrog
U kent allemaal het principe van de indexering van lonen en sociale vergoedingen. Nadat de produkten in de indexkorf (ook voeding en dergelijke) voldoende duurder geworden zijn, moet er normaliter een indexaanpassing van + 2%, volgen.
Maar ik stel vast dat dit puur boerebedrog is. Zo neemt mijn bruto-pensioen vanaf maart toe met 43,94 €. Netto komt daarvan echter slechts 16,69 € op mijn rekening terecht. Of amper 37%. De rest blijft ‘plakken’ bij de overheid onder de vorm van bedrijfsvoorheffing, soldariteitsbijdrage en ziekte- en invaliditeitsverzekering.
Ondertussen is voor mij uiteraard de levenduurte wel toegenomen met -minstens- 2% en moeten de supermarkten alle aanbiedingen om wat goedkoper te winkelen, uit de rekken halen… Ik weet zeker dat heel veel lezers zich in deze situatie zullen herkennen.
Heel mijn vakbondsloopbaan heb ik gepleit voor een index in centen en niet in procenten en dit niet af te romen met allerlei inhoudingen…
Asperges en aardbeien
Een verontrustende noodkreet van de asperge- en aardbeientelers in GVA. Zij vrezen dat de buitenlandse seizoenarbeiders uit Polen, Roemenië of Bulgarije niet meer in ons land zullen geraken omwille van coronamaatregelen.
“Er zijn in Vlaanderen zo’n zevenduizend vaste arbeidskrachten in de tuinbouw. Binnen een maand zullen we 20.000 werknemers nodig hebben, tegen half mei 30.000.”
Ik kan niet begrijpen dat een groot deel van de oogst verloren zou gaan, terwij we in Vlaanderen nog steeds +180.000 werklozen hebben, waarvan zo’n 100.000 minder dan 40 jaar oud zijn. Bovendien tellen we ook nog een flink pak jonge leefloners… Het is toch niet uit te leggen dat wij zo’n reserve hebben aan arbeidskrachten en we voor de oogst van asperges en aardbeien -bij uitstek twee nationale producten om trots op te zijn-, aangewezen zijn op buitenlandse werknemers …