De meest geliefde kermisattractie voor de jongsten onder ons, is ongetwijfeld de paardenmolen. Rondjes draaien, terwijl je in een politiewagen zit of op een politiemotor, een brandweerwagen of whatever… En dan telkens weer grijpen naar die flosj om een gratis ritje te bekomen. Heerlijk. Ik kan er nog steeds enorm genieten van het allemaal gewoon te bekijken.

Politieke paardenmolens

Waar ik veel minder liefhebber van ben is van paardenmolens in de politiek. Sinds december 2018 hebben wij een paardenmolenregering. Ministers stappen op en af naar believen. De partijen die overbleven na het ontslag van de NVA wilden van geen vervroegde verkiezingen weten. Vooral blijkbaar omdat zowel de premier (Michel) als den Didier (Reynders) hun wankele stoeltje moesten warmhouden om later te verkassen naar Europa.

 
En nu hebben we als inds 26 mei ook nog een paardenmolenformatie om tot een federale regring te komen. Van informateurs naar preformateurs om dan toch weer terug één informateur aan te stellen die vraagt om van zijn opdracht te worden ontheven om dan weer te worden opgevolgd door…informateurs.

 
Ondanks al die mensen van diverse pluimage staan we vandaag de dag géén stap verder dan na verkiezingsdag van 26 mei 2019. Nadat iedereen het erover eens was dat ‘de kiezer de kaarten erg moeilijk had gelegd’ is er behalve die vaststelling eigenlijk alleen maar tijd verloren.

Tijd waarin vooral veto’s werden gesteld en tijd waarin helemaal niets constructiefs werd bekomen. Tijd ook waarin om de haverklap lekken werden georganiseerd over nota’s die infor- of preformateurs hadden opgesteld. Al dan niet in kladversie maar wel altijd met het gevolg dat of de ene of de andere partij(en) aan de ene of de andere kant van de taalgrens, de hakken in het zand zette of -vooral- de Waalse haan lieten kraaien.

In campagnemodus

Stel je voor dat er toch nog een federale regering zou komen zo rond 26 mei dit jaar. Dan resten er nog slechts -4- jaar vooraleer er nieuwe verkiezingen moeten komen in mei 2024. Maar, in datzelfde jaar (oktober) zijn er ook weer gemeenteraadsverkiezingen.
Hoe groot -of beter hoe klein- is dan de kans dat dit een regering zal zijn van effectieve daadkrachtigheid ?

Ik vrees dat het hoe dan ook -ongeacht de samenstelling- een regering zal zijn die heel de tijd in campagnemodus draait.

En dat is nu toch wel wat dit land in al zijn verdeeldheid, absoluut kan missen als kiespijn