In ons landje werden tussen januari en november van dit jaar, meer dan 21.000 asielaanvragen opgenomen. Tegenover dezelfde periode in 2018 is dit een stijging van maar liefst 25% (Knack 26/12/2019 artikel achter betaalmuur) https://www.knack.be/nieuws/belgie/kwart-meer-asielaanvragen-in-belgie-dan-vorig-jaar/article-news-1547371.html
Opvallend aan deze stijging :in onze buurlanden Nederland en Frankrijk valt er een stijging van slechts 10% te noteren. Het andere buurland van ‘wir shaffen das’ –Duitsland , kende een daling van 13%… en in de gehele Europese Unie is een stijging van 8,6%.
Het CGVS (commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen) kan niet zeggen waarom de stijging in België -verhoudingsgewijs-hoger is dan de stijging in de buurlanden.
Zelf meen ik wel een aantal redenen te kunnen opnoemen die wellicht anders zullen worden gepercipieerd door het CGVS en/of politici…
*Net als water zoeken ook vluchtelingen naar de weg van de minste weerstand. Maggie De Block loopt het vuur vanonder haar sloffen om ervoor te zorgen dat elke vluchteling die zich in ons land aandient, onmiddellijk terecht kan in een Bed-Bad-Brood opvang. Zij vroeg en kreeg al enkele keren extra middelen van deze regering in lopende zaken.
*de doorlooptijd van de dossiers is zwaar opgelopen. Tot 15 maanden zelfs. Ondertussen kunnen die asielaanvragers die zelf ook wel weten dat de kans op erkenning klein is, genieten van dit gratis logement. Bovendien hebben alle asielzoekers recht op gratis gezondheidszorg van zodra ze voet op Belgische bodem zetten.
*Het aantal aanvragers die NIET worden erkend, blijven in grote getale toch in ons land rondzwerven. Slechts 6,5% van de afgewezen asielzoekers geeft gevolg aan hun uitwijzingsbevel https://www.demorgen.be/nieuws/afgewezen-asielzoekers-keren-nauwelijks-terug-naar-hun-thuisland~bf338c8d/
*België blijft aantrekkelijk voor asielzoekers. Vluchtelingen die al in een ander Europees land erkend zijn, komen meer en meer naar België om socio-economische redenen. Zij denken dat ze hier een beter leven zullen hebben dan in pakweg Griekenland. Die asielaanvragen worden prioritair behandeld en principieel afgewezen, maar intussen belasten die mensen wel het asiel- en opvangsysteem. (De Standaard 14/11/2019 artikel achter betaaldmuur) https://www.standaard.be/cnt/dmf20191113_04715156
*en wat gezinshereniging betreft heeft ons land zowat de minst strenge regels binnen Europa.
Maar eenmaal erkend als vluchteling begint de miserie voor deze mensen pas echt. Zo hebben zij heel wat problemen om betaalbare en kwaliteitsvolle huisvesting te vinden. En ook de arbeidsmarkt staat onvoldoende open om deze mensen aan te werven. Maar daar staat dan wel tegenover dat men onmiddellijk na erkenning beroep kan doen op het leefloon.
Moet er nog water…euh zand zijn ?
Dré Wolput 
Wel wat nuancering rond medische hulp.
Elke vreemdeling die in België aankomt is pas asielzoeker als hij een verzoek indient bij dienst van Vreemdelingenzaken .Als de asielzoeker medische zorg nodig heeft moet hij een requisitorium( bewijs van ten laste name)aanvragen bij de medisch cel -Fedasil.
Na erkenning als vluchteling of subsidiair beschermde heeft hij toegang tot de ziekteverzekering.
Als ze niet erkend worden hebben ze enkel recht op dringende medische hulp.
LikeLike
Uw informatie klopt slechts -erg- gedeeltelijk. Elke migrant die op Belgisch grondgebied aankomt en asiel aanvraagt, krijgt voor de duur van de procedure automatisch toegang tot gezondheidszorg. Er is dus wel degelijk een automatisme van zodra er een asielaanvraag is. Wel blijkt er een verschil te bestaan, afhankelijk van de opvangvorm. Hierdoor schiet België tekort in het naleven van de internationale verdragen die het mee ondertekende. Terzake heeft het federaal kenniscentrum voor de gezondheidszorg een aantal voorstellen uitgewerkt, teneinde deze gelijkheid WEL te bekomen. (zie bijgevoegde nota) En wat de laatste zin van uw antwoord betreft : ook elke afgewezen vluchteling die illegaal op Belgisch grondgebied (ver)blijft heeft nog recht op medische hulp… U weet ook dat als zo iemand in een ziekenhuis terecht komt na -bijvoorbeeld- een ongeval, hem/haar alle medische zorgen worden verstrekt + ziekenhuisverblijf zoals dat voor andere mensen ook het geval is. Een vluchteling die NOG geen aanvraag heeft gedaan om asiel te bekomen en op dat ogenblik dus in de feiten ‘illegaal’ is, valt dus onder de noemer dringende medische hulp. Zoals u in de nota van het Vlaamse agentschap integratie en inburgering kan lezen, is het begrip dringende medische hulp vrij ruim ingevuld. https://kce.fgov.be/nl/voorstellen-voor-een-meer-gelijke-toegang-tot-gezondheidszorg-voor-asielzoekers https://www.agii.be/thema/vreemdelingenrecht-internationaal-privaatrecht/sociaal-medisch/ocmw-steun/dringende-medische-hulp-dmh
LikeLike