Is de rechtspraak in ons land recht, krom, logisch ? Heel vaak is rechtspraak wel erg ondoorgrondelijk. In schrijf dit niet omwille van horen zeggen, maar wel uit eigen ervaring. Het begon allemaal met een fietsdiefstal uit de garage, in 2017.

In maart 2017 werd mijn -gemerkte- electrische fiets van nog géén jaar oud, gepikt uit de (gemeenschappelijke) garage. De exacte dag is moeilijk te bepalen, vermits we enkele dagen op vakantie waren. Uiteraard doe ik hiervan aangifte bij de politie.

6 maand later, in september 2017 werd mijn gestolen fiets door de politie aangetroffen naar aanleiding van een uithuiszetting. Maar ondertussen had ik op 1 april al wel een nieuwe electrische fiets gekocht (2.700 €)

De daders van deze fietsdiefstal (met nog heel wat andere zaken op hun kerfstok) werden opgepakt door de politie. Via mijn rechtsverzekering neem ik een advocaat onder de arm teneinde mijn rechten als burgerlijke partij te vrijwaren.

Op 22 juni 2018 doet de rechtbank van eerste aanleg uitspraak inzake mijn vordering. Ik citeer het letterlijk : “de fiets werd gestolen in de periode vanaf 17 tot en met 20 maart 2017. De burgerlijke partij (ikzelf dus) kocht een nieuwe fiets aan op 1 april 2017. De rechtbank kent een gebruiksderving toe van 100 € oftewel 10 dagen à rato van 10 € vergoeding per dag. De omstandigheid dat de burgerlijke partij thans één nutteloze fiets in het bezit heeft, maakt op zich geen vergoedbare schade uit”

In die redenering inzake een nutteloze fiets kan ik mij nog redelijk vinden (want ik zou er nu eentje kunnen verkopen) Waar ik me echter NIET in kan vinden is in de zeer beperkte periode van gebruiksderving. Ik heb van die gestolen fiets immers gedurende -6- maanden GEEN gebruik kunnen maken. Als ik had gezwegen over de aankoop van, of helemaal geen nieuwe fiets had gekocht, zou ik dus recht hebben gehad op een gebruiksderving van 180 dagen X 10 € /dag…

Is dit recht ? Krom ? Logisch ?  Het is toch niet omdat vrouwe justitia een blinddoek draagt, zodat zij zonder aanziens des persoons kan oordelen, dat ik dit als een rechtvaardig en correct vonnis moet beschouwen ?!

(omwille van enkele andere factoren, (zoals de veroordeling in solidum wat de schadevergoeding betreft) die ik omwille van de privacy van de daders niet  kan vermelden, werd na overleg met de advocaat NIET in hoger beroep voorzien)