80 jaar geleden werd de eerste steen gelegd van de Kazerne Blairon in Turnhout. Maar liefst -700.000- jonge Belgen zouden er nadien hun legerdienst beginnen. In 1992 besliste de Belgische regering, onder minister Leo Delcroix, tot het opschorten, niet afschaffen dus, van de verplichte legerdienst. Als gevolg daarvan zouden heel wat militaire domeinen waarvan Blairon en Frac in Turnhout, worden ontvreemd.
https://www.hln.be/regio/turnhout/blairon-viert-dubbele-verjaardag~a86fb5fc/

Wij woonden destijds in de onmiddellijke buurt van kazerne Blairon. De kazerne lag bij wijze van spreken in onze tuin. Wat er zou gebeuren met dit vrijgekomen domein van ruim 5ha groot en een bebouwing van 45.000m² was dan ook onmiddellijk een grote bekommernis.

Niet enkel van mij maar ook van de andere buren en zelfs, maar dan ruimer wat alle militaire domeinen in de Kempen betrof, van het ACV en het ACW. Samen met het bestuur van het ACV, was ikzelf karretrekker in wat je zou kunnen noemen een zinvolle en aanvaardbare herbestemming van Blairon

Wij probeerden vanaf het begin het stadsbestuur een standpunt te laten bepalen in verband met de mogelijke herbestemming. Het adagium wat wij daarbij hanteerden was wonen-werken en ontspannen in Blairon. Vermits het schepencollege op ons aandringen telkens niet thuis gaf, kwamen we op 29/5/93 zelf naar buiten met een persmededeling Kazerne Blairon mag geen getto worden. Meteen drongen wij erop aan dat de stad snel een BPA zou laten opmaken om te vermijden dat er ongewenste zaken zouden gebeuren met Blairon.

Op het niveau van de Kempen vond er in mei 94 een ACV-ACW colloqium plaats. Heel wat beleidsmakers -op Kempens en provinciaal niveau- hebben nooit getwijfeld om de bekommernissen van het ACV Turnhout mee te onderschrijven.
Net zoals nogal wat referentiefiguren waaronder Eric Anthonis zaliger. Maar al deze aansporingen waren niet genoeg om het stedelijk beleid over te halen tot stellingname inzake Blairon.

Dus gaven we zelf nog wat gas bij en zouden we, samen met het pas opgerichte Krooncomité in de buurt een -zeer goed bijgewoonde- informatievergadering organiseren. Daartoe werden bij de plaatselijke bakker en beenhouwer affiches opgehangen en foldertjes gelegd. Dat er veel volk op af kwam had ongetwijfeld ook te maken met het gerucht dat de kazerne een opvangplaats voor asielzoekers zou worden (je merkt, vandaag is er niets nieuws onder de zon…)

Na deze bijeenkomst begon het tij stilaan te keren, al luidde aanvankelijk -april 94- de boodschap nog steeds dat de stad geen koper zou zijn van de kazerne. Maar…een maand later klonk die boodschap al heel wat genuanceerder en zei schepen Marcel Hendrickx dat de stad geen kandidaat koper was voor het geheel van de kazerne…wat toch een positieve opening betekende.

En dan komt één en ander in een stroomversnelling. Einde 96 nam de Vlaamse overheid en de grafische sector het initiatief tot oprichting van het VIGC (°). Inzake locatie laten zij hun oog vallen op (de voorbouw van) Blairon en kopen die uiteindelijk ook aan.
Nu kwamen er dus andere spelers op het veld en toenmalig Vlaams Minister President Luc Van Den Brande stelde zelfs een kabinetsmedewerker vrij om mee vorm te geven aan de herbestemming van Blairon.

In februari 98 beslist het Turnhoutse schepencollege de kazerne Blairon in zijn geheel aan te kopen voor -90 miljoen BF- (een slordige 2 miljoen Euro dus) De stad geeft Blairon onmiddellijk in erfpacht van de NV Blairon, opgericht als een privaat-publieke NV.

In juni 99 bleek echter bij de parlementsverkiezingen, dat men CD&V niet meer nodig had in het vormen van een regering. Daardoor zou er wel eens een flinke kink in de kabel kunnen komen zowel inzake het VIGC als de algehele ontwikkeling van Blairon.

In de herfstvakantie van dat jaar had ik een indringend gesprek met de voorzitter van Agalev, die ook in Turnhout woonde om hem te overtuigen van het enorme belang van een en ander. En zo werd de 250 miljoen BF, (ook een groot deel van EFRO) door Luc VDB beloofd om een Flanders Graphic Valley te maken dan toch nog toegekend.

Hoe dan de kazerne uiteindelijk werd ingevuld is de meesten van u wellicht bekend. Het Stadskantoor werd er in 2004 geopend. De federale politie vond er onderdak net als de sociale bouwmaatschappij De Ark. Verder kwam er de huisartsenwachtpost, de burelen van CM…en zeker niet te vergeten de Thomas More campus.

Tot slot : bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2000, bleek plots -uit de propaganda- dat Campus Blairon vele vaders kende. Over de inspanningen die ik met steun van het ACV en de buurt hadden geleverd werd geen woord meer gesproken. Maar de viering van 80 jaar Blairon heb ik aangegrepen om dit verhaal in een verkorte versie, in deze blog te verwerken.

In maart 2003 heb ik één en ander neergeschreven in een brochure getiteld Geeft acht !!! Voor de herbestemming van kazerne Majoor Blairon. Voor wie dat wenst wil ik nog wel een exemplaar laten kopiëren.
(°) VIGC : Vlaams Innovatiecentrum voor Grafische Communicatie