In een jaar tijd steeg het aantal vacatures in Turnhout met 32%. Het aantal werklozen daalde echter maar met 15% in onze stad. Het betreft enkel de vacatures welke rechtstreeks aan VDAB werden gemeld.

De mismatch tussen vacatures en Turnhoutse werkzoekenden om die in te vullen blijft dus maar aangroeien.

Het betreft voor de periode november 20 tot oktober 21 maar liefst 3.549 vacatures, waarvan voor 1.147 ervan een opleiding van lager onderwijs tot maximaal 2^e graad van het secundair voldoende is.

Einde oktober staan er nog 546 vacatures open, waarvan 248 géén studievereiste stellen, 88 voor midden-geschoolden en 210 voor hooggeschoolden.

Ruime visvijver om vacatures in te vullen

*Momenteel zijn er 306 werklozen jonger dan 25 jaar en 764 die tussen 25 en 29 jaar jong zijn. Een pool van 1.070 jonge werkzoekenden.

*In 2020 werd aan 745 personen, jonger dan 40 jaar -waarvan 352 jonger dan 25 jaar- in onze stad leefloon betaald voor één of meerdere maanden.

Wie wil heeft werk

Ik heb in mijn blogs meermaals stevig weerwerk geboden, te vuur en te zwaard zelfs,  op die sloganmatige benadering van wie wil werken, heeft werk. Maar toegegeven, ondertussen denk ik daar ook al anders over, zij het nog steeds voldoende genuanceerd

Wat moet er gebeuren

Een jaar geleden werd een overeenkomst gemaakt tussen De Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB) en de stad Turnhout om nauwer samen te werken. Het doel is om een antwoord te bieden aan enerzijds het grote aantal vacatures en anderzijds de te hoge werkloosheidsgraad.

Uit de cijfers vandaag blijkt dat dit antwoord echter nog steeds uitblijft…

In die samenwerkingsovereenkomst werd ook bepaald dat de leefloners door het OCMW zouden worden begeleid en dat VDAB acties onderneemt  naar alle andere werklozen.

Vandaag ben ik de mening toegedaan dat dit een verkeerde aanpak is. Ik heb het gevoel dat de aanpak van het OCMW te soft is en te veel, soms zelfs uitsluitend, zorggericht, waardoor leefloners langer dan echt nodig blijven hangen. Met een ander woord ook wel eens pamperen genoemd.

VDAB anderzijds is beter geplaatst om met deze -voornamelijk- jongeren arbeidsmarktgericht tewerk te gaan.

Meer dan ooit moeten alle ogen, die van de stad/OCMW èn die van de VDAB prioritair gericht zijn op werk. Nauwere samenwerkingsverbanden, ook met werkgevers, zijn daarbij noodzakelijk.

Er moet dan ook dringend een versnelling hoger worden geschakeld door alle betrokken partners.

Ik herhaal ook mijn voorstel,  dat de stad Turnhout, samen met VDAB en de werkgevers op korte termijn opleidingen organiseren waarbij men aan groepen van Turnhoutse werklozen/leefloners technieken aanleert om (deel)taken inzake de nodige en afgesproken klimaatinvesteringen in Vlaanderen, te kunnen uitvoeren.

De hand aan de ploeg, voor en door iedereen.