Hebt u vorige donderdag (15 april) ook gekeken naar de eerste aflevering van De Kemping ? Ik alvast wel en met heel veel interesse.

Waarover gaat dit verhaal ? Ik geef je een korte samenvatting weer die hierover in HUMO verscheen op 16 april ll.

Tijs Vanneste, bij liefhebbers van het betere in het Mols gezongen lied ook bekend als Van Echelpoel, en bij weer anderen als de man die onder meer Tom Boonen van wat tribals voorzag, poogt in deze reeks samen met een tiental jonge mensen – twintigers en een enkele prille dertiger – die er om uiteenlopende redenen maar niet in slagen vast werk te vinden, op een Kempische weide in enkele weken tijd een camping op te trekken. Het doel is – in volle, ingewikkelde coronatijd – een groep vakantiegangers een leuk verblijf te bezorgen, maar vooral ook de jonge mensen die Vanneste vaderlijk onder zijn hoede neemt een zet in de richting van de voor sommigen ongenadige arbeidsmarkt te geven.  https://www.humo.be/tv/de-kemping-op-een-heeft-net-als-tijs-vanneste-het-hart-op-de-goede-plaats~bcf9cd31/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F

Wat mij betreft een gedroomd opzet. Goed om weten is dat Tijs in een nog niet zo ver verleden, ook een sociaal werker is geweest.

Wat ook de uitkomst zal of mag zijn voor deze jongeren -een verhoopte plaats op de arbeidsmarkt- is voor mij van ondergeschikt belang.

Essentieel vind ik dat dit TV programma al vanaf de eerste aflevering één zaak duidelijk in the picture zet : er is NIEMAND die niets kan !!

Een stelling, een dogma zelfs, wat ik in heel mijn beroepsleven al heb gehanteerd.

Niets nieuws onder de campingzon

Maar is wat Tijs Vanneste doet allemaal zo nieuw ? Nee, zeker niet helemaal, wat de methodiek betreft. Want het komt eigenlijk perfect overeen met wat in Turnhout, inzake aanpak, ook werd gedaan bij en door VZW De Troef. Opgericht in 1999 binnen het OCMW Turnhout bood deze vzw ook kansen aan mensen die om allerlei redenen niet aan den bak kwamen op de arbeidsmarkt.

Ik herinner mij nog hoe de toenmalige ploegbaas, de Tijs Vanneste van zijn tijd, zijn gasten desnoods zelf uit hun bed ging halen om ze mee naar de werkplaats te nemen. Toen stond de zelfontplooiing van het individu centraal.

Sociale economie noemde men dat en Turnhout pionierde 22 jaar geleden met deze aanpak . Maar die sociale economie in Turnhout (en elders) is ondertussen minstens al drie keer verkracht. Door de Vlaamse regelgeving, door de schaalvergroting maar vooral ook door de manier van leidinggeven.

Meer en meer werd het bedrijfseconomische aspect belangrijk en werd zo het sociale aspect ook meer en meer verdrongen. Men spreekt ook al enkele jaren van sociale economie bedrijven. Vandaag zijn dat in Turnhout bedrijven zoals vele anderen, met nog een sociaal sausje van maatwerkbedrijf overgoten.

En zo krijgen we te maken met een ander afstandsprobleem. Want niet enkel gaat het om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt…maar is er nu ook nog de afstand tot de doelgroep bijgekomen.

Back to basics is de boodschap