Sinds de grote vluchtelingencrisis van 2015, blijkt vandaag dat er opnieuw problemen zijn om de grote toestroom van vluchtelingen te herbergen. Tegelijk trekken nogal wat organisaties dezer dagen aan de alarmbel omwille van het gebrek aan voldoende grote èn betaalbare woningen voor de grote groep van erkende vluchtelingen. Een inhaaloperatie inzake sociale woningen dringt zich volgens hen op.
1993
Ik verplaats me even 26 jaar terug. Naar 1993. Samen met de groepen ‘waar armen het woord nemen’, zoals het Toreke, was ik in de jaren voordien mee betrokken in de discussie over het afschaffen van de wet op de landloperij. Op 1 maart 1993 werd deze afschaffing een feit. Maar mèt deze afschaffing werden meteen ook de koloniën van weldadigheid gesloten. (denk maar aan Merksplas en Wortel) Dat was op zich NIET echt de bedoeling van hen die ijverden voor de afschaffing van de wet op de landloperij.
Wel Unesco-erfgoed ?
Deze koloniën zijn dan ook snel vervallen, volledig verkrot bijna. Ondertussen werden al miljoenen euro’s uitgegeven om één en ander te renoveren. Tevens werd een zeer dik dossier samengesteld om deze koloniën te erkennen als Unesco erfgoed.
Altijd opnieuw opvangproblemen
In de 26 jaar die ondertussen zijn verlopen heb ik al herhaaldelijk gedacht : waarom heeft de overheid deze gebouwen niet blijven aanhouden, onderhouden en zinvol gebruiken ??. Al vele jaren worden (vooral) de grote en de centrumsteden geconfronteerd met de problematiek van daklozen. De opvang hiervan, zeg maar loutere overnachtingsmogelijheden, kosten de gemeenschap handenvol geld…en niet alleen aan dure zitpenningen zoals in Brussel een Majeur-probleem was.
Ook wat de opvang van vluchtelingen betreft stelt zich al meerdere jaren een steeds weerkerend probleem. Herinner u de maatregelen die vorige regeringen namen om zelfs vakantiecentra op te vorderen om vluchtelingen te huisvesten.
Ook in 2015 moest de regering Michel, halsoverkop op zoek naar extra opvang voor de grote stroom vluchtelingen. Ook dat kostte -nu nog steeds trouwens- handenvol geld. Zo bijvoorbeeld diende de overheid meerdere miljoenen uit te keren om een opvang van 400 vluchtelingen mogelijk te maken in de Corsendonkappartementen in Turnhout.
En zo zijn er nog heel wat andere voorbeelden tot en met een drijvend dorp in Gent…ook al van de Corsendonk-groep.
Wat Als ?
Als we in 1993 een vooruitziende overheid zouden gekend hebben die de gebouwen van de koloniën van weldadigheid, had onderhouden om ze zinvol te gebruiken hadden we de voorbije jaren veel kunnen besparen aan opvang van groepen allerlei…en tegelijkertijd veel ellende kunnen besparen, die de oorlogsvluchtelingen hebben moeten ondergaan in de soms toch wel gebrekkige opvang. Nu zetten ze, zoals in Arendonk maar wat tenten bij…(sommigen zullen zeggen : laat minder vluchtelingen toe in ons land…)
Maar…wat als , is enkel nog een VTM-programma en ‘asse’ is verbrand hout.