Nee, het zou te eenvoudig en zeker ook niet correct zijn om de grote winst (wie verwachtte dit niet…) van het VB toe te schrijven aan die bange blanke man of vrouw. Er is veel meer aan de hand dan de loutere ‘foertstem’. Ik ben geen expert maar wil toch graag enkele ‘aandachtspunten’ aanstippen die mijn inziens leven bij vele mensen.
*Er wachten 15.000 mensen met een beperking op een persoons-volgend-budget. Bij de opening van een asielentrum in Deurne, specifiek voor gehandicapte vluchtelingen, kwam Maggie De Block zeer uitdagend over als ze de politieke vraag stelde : is daar dan geen draagvlak voor ?

*Ik ben geen voorstander van het sluiten van de grenzen voor alle vluchtelingen. Wel moet er een veel beter uitgebouwde en waterdichte controle komen aan de buitengrenzen van Europa waarbij meteen duidelijk moet worden wie wel/niet in aanmerking komt voor asiel.

*De asielprocedure in ons land moet drastisch worden ingeperkt. Ook het herhaald in beroep kunnen gaan tegen een afwijzing moet worden beperkt tot slechts een éénmalig beroep bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. Wie geen erkenning krijgt moet dan ook snel en effectief worden uitgewezen. Als dat niet kan omwille van het land van herkomst moet de overheid voorzien in voldoende opvangplaatsen in gesloten centra. Niets belet om deze mensen -onder bewaking- in te zetten in zinvolle gemeenschapstaken.

*De overheden moeten een spreiding van erkende vluchtelingen opleggen. Zo wonen in Turnhout (27/1/2018) 12 erkende vluchtelingen per duizend inwoners.(528) In Antwerpen zijn er dat 11/1000. Uiteraard weerspiegelt dit hoge aantal zich ook in de volgmigratie (gezinshereniging) In onze buurgemeenten wonen slechts enkele erkende vluchtelingen.

Klik om toegang te krijgen tot Nota%20verhuisbewegingen.pdf

*Maak van een doorgedreven aanpak van armoede -op elk politiek niveau- een absolute prioriteit.

*Transparantie over de echte en alle kosten van de opvang van vluchtelingen, bij aankomst, tijdens de procedure en na erkenning is een absolute must. Aan wie solidariteit wordt gevraagd, die heeft ook het recht te weten waaraan en aan wie zijn geld wordt uitgegeven

*niemand kan verplicht worden om wie dan ook wel of niet graag te zien. Maar dat mag niet beletten dat we allemaal samen de nodige inspanningen opbrengen om op een verdraagzame manier samen te leven. In beide richtingen weliswaar. Wij en zij maar evenzo zij en wij. Daarbij is het uiterst belangrijk dat ALLES wat van openbare orde is ook voor iedereen op dezelfde wijze van toepassing is.

Integratie kan maar lukken als dit een wederzijds verloop kent. Vraag is wel of in Turnhout deze aanpak al niet veel langer moest worden uitgerold. De afgelopen 30 jaar is onze bevolking uitsluitend aangegroeid met vreemdelingen.

Van de 8.233 vreemdelingen die per 1/1/2019 in Turnhout wonen, is meer dan de helft, 4.518, de laatste 10 jaar in onze stad komen wonen. Als we kijken naar origine, spreken we over bijna 35% vreemden in de Turnhoutse bevolking. Dat is veel op korte tijd. Te veel om aan mekaar te kunnen wennen.

We moeten ons ook durven afvragen of de groepen van vreemdelingen ondertussen niet zodanig groot zijn geworden, dat ‘zij’ geen behoefte meer hebben aan ‘wij’ ?

*werkgevers moeten meer dan vandaag openstaan voor mensen van vreemde origine, maar evenzo voor alle eigen werklozen die omwille van opleiding en/of een medische beperking nog maar moeizaam aan de bak komen.

Tegelijk moet  worden nagegaan hoe we de vele leeflontrekkers in onze stad sneller dan vandaag kunnen inschakelen op de arbeidsmarkt. Zonder dat daartoe 200 papieren moeten worden ingevuld. Het kan enkel maar hun (her)integratie in de samenleving ten goede komen. (zoals bijvoorbeeld bij seizoensarbeid)

*Politie èn Justitie moeten een lik op stuk beleid voeren. Zonder de onafhankelijkheid van de rechters aan te tasten moeten ook bij de rechterlijke macht jaarlijkse evaluatie- en functioneringsgesprekken worden gehouden. Met gevolgtrekkingen. Dit kan helpen om de rechterlijke macht uit hun ivoren toren te halen…

*Wie het vertikt om -in persoon of via een advocaat- aanwezig te zijn op een terechtzitting, mag niet langer de kans krijgen om in verzet te gaan tegen een verstekvonnis. Of een afwezigheid al dan niet gerechtigd is, mag enkel door een wetsdokter worden vastgesteld.

*onverklaarbare of onbegrijpelijke arresten in beroep (zie link naar een actuele uitspraak) moeten zoveel als mogelijk worden vermeden. Bijvoorbeeld door de rechter in beroep OOK te laten overleggen met de rechter in eerste aanleg, vooraleer een -eventueel- volledig tegenstrijdig arrest te vellen.

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190529_04436435

De cijfers zijn wat ze zijn. Zelf ben ik graag bereid, op vraag, mijn expertise inzake armoede, werkloosheid en tewerkstelling en integratie ter beschikking te stellen van wie denkt het nuttig te kunnen gebruiken. Bij de overheid maar ook bij groepen die hierrond werken in onze stad.