Het voorbije weekend hoorde ik toevallig het liedje weet je nog die tijd van vroeger van de Nederlander Peter Wiedemeyer. Vooral de frase : ‘t Is moeilijk uit te leggen, Hoe moet ik dat nou zeggen aan jou, bleef in mijn hoofd hangen als was het een oorwurm.
Niet toevallig dezelfde frase als die waar ik in het weekend meermaals aan moest denken. Om te beginnen was er de ontsnapping -die er uiteindelijk geen blijkt te zijn- van een geesteszieke man uit het Forensisch Psychiatrisch Centrum in Antwerpen. Volgens het parket vormt hij een ernstig gevaar voor de samenleving.
Ontsnapping moet in deze begrepen worden als niet teruggekeerd tijdens zijn vrij moment dat hij had gekregen via een uitgaansvergunning. Nochtans kan iemand die in dit centrum werd geïnterneerd daaruit alleen vrijkomen als hij genezen wordt verklaard.
Blijkbaar bestaat er zoiets als de kamer voor de bescherming van de maatschappij die beslist of een geïnterneerde aanspraak kan maken op een uitgaansvergunning. Ongetwijfeld allemaal zeer slimme en verantwoordelijke mensen, maar blijkbaar vergaten ze wel pour les besoins de la cause, die nodige bescherming voor en van de samenleving. En dus kwam weer die frase, ’t Is moeilijk uit te leggen, Hoe moet ik dat nou zeggen aan jou’, in mijn hoofd gedwarreld.
Ook asielminister De Block zorgde dit weekend voor het versterken van de reeds eerder genoemde oorwurm. Dat deed ze door te beslissen dat Antwerpen -net als Turnhout reeds zwaar belast met asielzoekers die in de stad komen wonen- een opvangcentrum voor…asielzoekers te gunnen.
Specifiek aan deze beslissing is dat het gaat om opvang van asielzoekers met een handicap. De Block gaf enige tijd geleden al de opdracht aan Fedasil, op zoek te gaan naar extra opvangplaatsen want het aantal asielaanvragen in ons land is al een tijdje aan het oplopen. Veel heeft dat te maken met de forse toename van aanvragers met de Palestijnse nationaliteit.
In 2017 boden zich slechts 847 Palestijnse vluchtelingen aan in België (goed voor iets meer dan 4%) De eerste drie maanden van dit jaar meldden zich al 941 Palestijnse vluchtelingen, goed voor 14%. Op amper één jaar tijd is er sprake van een verdrievoudiging (+300%) van dergelijke aanvragen.
Vandaag nog las ik in een krant dat dat dit te maken heeft met het feit dat België gekend staat als pro-Palestina… Zelf denk ik eerder dat het vooral te maken heeft met de mond aan mond reclame over de goede en degelijke opvang die België aanbied in een Bed,Bad,Brood formule+gezondheidszorg èn de hoge erkenningsgraad.
Van de ronkende verklaringen van De Block, einde 2018 om zelfs erkende Palestijnse vluchtelingen terug te sturen is nog niets in huis gekomen…
Tenslotte : Maggie De Block vroeg zich ook af, of er dan geen draagvlak bestaat om gehandicapte vluchtelingen op te vangen ?!
Tja, wetende dat er -enkel al in Vlaanderen- bijna 15.000 personen met een beperking op de wachtlijst staan…dan is het ook bij deze vraag alweer van ’t Is moeilijk uit te leggen, Hoe moet ik dat nou zeggen aan jou !!
Dré Wolput 