Drie dodelijke ongevallen met fietsers in Antwerpen. In de commentaren hierop was de breuklijn zeer duidelijk. De enen kiezen onvoorwaardelijk voor de fietsers, de andere durven diezelfde fietsers ook op hun eigen ‘onbetamelijk gedrag’ wijzen.
Wat mij betreft is, nee, moet er in het verkeer plaats zijn voor iedereen…maar moet iedereen ook op zijn plaats blijven. En vooral : ELKE weggebruiker heeft zijn eigen individuele verantwoordelijkheid !! In eerdere blogs wees ik al op de stoepfietsers in onze stad. En op de in de verboden richtingrijders, ook al in Turnhout.
Vrijdag ll reed ik tussen 19.30 en 20.00u in enkele centrumstraten en kwam daarbij maar liefst 16 (zestien) fietsers tegen zonder enige verlichting. Niet voor- maar ook niet achteraan de fiets. En fluhohesjes zijn blijkbaar op een uitgaansavond not done…(of alleen maar goed voor schoolkinderen ??) Aan het kruispunt met de Watertoren werd -voor mijn neus- een donkere fietser ei zo na aangereden door een auto die de Guldensporenlei wilde opdraaien. Hoe sterk is de onverlichte fietser ??
Sleutelbegrip is volgens mij de objectieve aansprakelijkheid in het verkeer. In rechtsbegrippen kan het zijn dat er aansprakelijkheden zijn, waarvoor de foutvereiste niet geldt. Er is of kan dan sprake zijn van risico-aansprakelijkheid, vb. de aansprakelijkheid voor dieren.

En wat met de objectieve aansprakelijkheid in het verkeer

Ben je als fietser betrokken in een ongeval, dan is er de objectieve aansprakelijkheid
Ter bescherming van de zwakke weggebruikers (dit zijn fietsers, voetgangers en passagiers) werd in België de zogenaamde objectieve aansprakelijkheid ingevoerd (art 29bis van de WAM-Wet). Dit houdt in dat de letselschade van een zwakke weggebruiker automatisch wordt vergoed door de verzekeraar van het motorvoertuig, dat bij het verkeersongeval was betrokken, ongeacht wie in fout was.

Wat betekent dit praktisch?
Het moet gaan om een verkeersongeval waarin een zwakke weggebruiker én een motorvoertuig zijn betrokken (een valpartij tussen fietsers ‘volstaat’ niet)
Er moet geen effectieve botsing zijn, enkel betrokkenheid (vb een fietser moet uitwijken voor een wagen die hem de pas afsneed en valt)

Enkel de letselschade van de zwakke weggebruiker wordt vergoed, inclusief kledij en prothesemateriaal (vb bril) maar geen materiële schade (vb fiets).

Zelfs indien een fietser zelf een verkeersongeval veroorzaakte (vb negeren van een rood licht), dan zal hij toch een vergoeding ontvangen voor zijn opgelopen letselschade. Echter, zijn eigen verzekeraar (meestal de familiale verzekering) zal dan wel op haar beurt de schade dienen te vergoeden die hij zelf teweegbracht (vb schade aan de betrokken wagen).

https://www.lar.be/nl/Dossiers/Veiligheid%20fietsers

Het is overduidelijk dat deze aansprakelijkheidsregel, absoluut géén vrijgeleide is om de wegcode aan je laars te lappen.

Toch heb ik de indruk dat vele fietsers dit zo wel interpreteren. Dat kan dan enkel maar worden opgelost door meer en intensievere verkeerscontroles ook en vooral op fietsers !! Gedoogbeleid is of kan in deze zeer zware gevolgen hebben