In het voorjaar 2011 barstte de mobiliteitsbom binnen de meerderheid. De grote onvrede bij bewoners, werknemers, zelfstandigen en bezoekers aan Turnhout over het tot dan gevoerde parkeerbeleid werd eindelijk gehoord. Het mobiliteitsplan werd weggestemd.

Ander(s) en beter dacht iedereen toen.  Niemand minder dan de Burgemeester himself zou nu het roer in handen nemen. Er kwam een heus mobiliteitsplatform en dank zij de intrede van Groen! Werd Parkstad Turnhout de nieuwe mobiliteitsbijbel.

Maar, als je tracht een balans op te maken over de stand van zaken, zovele maanden later kom je tot de conclusie dat er nog steeds niets veranderde. Behalve het oplijsten van maar liefst 25 parkeerproblemen. Het mobiliteitsplatform ‘Turnhout beweegt’ lijkt meer en meer een ‘dekmantel’ om niet(s) te veranderen, tenzij tergend traag. Waaruit ik dit kan afleiden ?

1. Er is vooreerst het feit  dat men de nodige openheid  schuwt als de pest. En wie toch met de pers praat over bepaalde voorstellen mag niet meer deelnemen.
2. Er is ook opnieuw een ‘redelijk sluimerend  ongenoegen’ bij  MOT.
3. Ook in andere dan parkeeraangelegenheden blijft dit beleid blunderen inzake niet-communicatie. Zo laat een deelnemer aan het mobiliteitsplatform zich op gazetvanturnhout als volgt uit over het bussenplan: “Bewoners van de Boomgaardstraat vragen al meer dan een jaar om uitleg over het nieuwe bussenplan. Zo ook deze week op de communicatieraa d. Met een uitgestreken gezicht werd ons meegedeeld dat er nog geen concreet bussenplan bestond en dat communicatie erover dus onmogelijk was. De clue van dit alles? Op dezelfde communicatieraad werd er nogal neerbuigend gedaan over de nieuwsverspreid ing van de pers. Tja, als die het niet doet, wie dan wel?”

Het lijkt er steeds meer op dat het beleid misbruik maakt van een mobiliteitsplatform om van heel het parkeer- en mobiliteitsbeleid een ‘doofpot-operatie’ te maken.

Het hoeft dan ook geen verwondering dat Vlaams Belang een  huis-aan-huis-blad heeft verspreid, helemaal volgeschreven  over mobiliteit. En voor het eerst sinds lang mag ik ook weer eens ‘figureren’ in hun bladje.  Ze verwijzen daar naar mijn standpunt over het doortrekken van de ring. Een standpunt waar ik ten volle blijf achterstaan.

Half oktober mogen de eerste ‘beslissingen’ inzake wijzigingen aan het parkeerbeleid worden verwacht. Het moet zijn dat de besprekingen met Apcoa en Vinci –contracten die ons handenvol geld kosten- een harde dobber zijn!