Er was eens -nee dit is géén sprookje- de internet gazet van Turnhout, waarin ik de laatste jaren van hun bestaan een vaste column had.

Maar vanaf februari 2015, begon ik met een eigen blog op wordpress en nam dat jaar een bescheiden aanloop met 14.000 lezers. De volgende jaren zou dat geleidelijk oplopen met in 2020 (eerste coronajaar) zelfs 61.959 unieke lezers. Dat jaar was met de opeenvolgende lockdowns dan ook erg uitzonderlijk omdat heel veel mensen -ongevraagd- veel meer tijd hadden om ook mijn blog te volgen. De daaropvolgende jaren daalde het aantal lezers ook sterk met nog maar 41.700 in 2022.Ik was dan ook overtuigd dat die 62.000 lezers van 2020 als absoluut record bovenaan zou blijven staan.

Na de verkiezingsoverwinning van Vooruit en de aanstelling van Hannes Anaf als Turnhouts burgemeester had ik trouwens verwacht dat de belangstelling voor mijn blog zeker ook zou afnemen.

Maar…niets blijkt nu minder waar te zijn. Met nog bijna 4 maanden te gaan -lees te schrijven- in 2025 tel ik op 8/9  al 63.000 lezers dit jaar, voor de 132 blogs die de revue passeerden. Goed voor een gemiddelde van 275 lezers/dag.

Er waren uiteraard enkele uitschieters bij, zoals 2.500 lezers (=bijna 10% van de autochtone Turnhoutse bevolking) voor de blog Verbijsterend. Een blog die ik schreef naar aanleiding van de angstaanjagende grote groep baldadige en balorige jongeren (van vreemde herkomst) die op 27/8 ll, Turnhout op stelten kwamen zetten.  https://wolput.com/2025/08/28/verbijsterend/

Maar dit jaar schreef ik al 9 blogs die méér dan 1.000 lezers aantrokken…

Het geweten van Turnhout

Ik krijg op mijn blogs heel veel reacties, gaande van u bent het geweten van Turnhout, of opiniemaker tot daar heb je weer de grootste zeikerd van Turnhout. Hoe dan ook, vleiende of andere reacties, ik laat me niet van mijn doelstelling afbrengen.

En die doelstelling is om iedereen die het wil weten op de hoogte te brengen van het reilen en zeilen in onze stad. Het ontsluiten van de vele databanken en de cijfers ervan op een leesbare èn begrijpelijke wijze naar de lezers toe brengen. Cijfers inzake migratie, werkloosheid, leefloon, armoede, onderwijs enz. …

En dat alles doe ik als Turnhoutenaar die sinds 1979 in Turnhout woont en deze stad, de afgelopen 46 jaar,  heb zien evolueren, ten goede en ten kwade !

Maar vooral ook als een blogger die al ettelijke jaren -heel bewust- partijpolitiek dakloos is.

Kennis en kunde

Dat er in Turnhout een erg grote reserve is aan werklozen/leefloners die niet gewenst zijn op de arbeidsmarkt heb ik in mijn blogs al herhaaldelijk aangeklaagd. Ik zou wat dit betreft zelfs durven spreken van schuldig verzuim van zowel VDAB, lokaal bestuur/ocmw en werkgevers. Maar zeker ook van veel werklozen zelf ! https://wolput.com/2025/09/04/de-cijfers-van-misery/

In het verleden heb ik vaak mijn verworven competenties in het begeleiden van moeilijk bemiddelbare werkzoekenden, aangeboden aan het lokaal bestuur om mee mijn schouders te zetten onder de aanpak en begeleiding van werklozen in onze stad.

Die kennis en kunde verzamelde ik in -ondermeer- volgende opdrachten

*begeleiden van tientallen tewerkstellingscellen die werden opgericht bij sluiting en/of reorganisaties van bedrijven, groot en klein. Eveneens ingevolge faillissementen. Om er enkele te noemen : Philips Turnhout, Janssen Pharmaceutica Beerse, DAF Geel, Friswit Hoogstraten, VEHA radiatoren Grobbendonk, La Corbeille groentenbedrijf in Westmeerbeek, sluiting Belgonucleaire enz. … In deze hoedanigheid had ik ook heel veel contacten met outplacementkantoren. Sommigen vroegen me zelfs om, in het Antwerpse, ook groepen van 50+ die te maken hadden met de sluiting van General Motors te infomeren en te stimuleren een stap naar begeleiding en/of opleiding bij VDAB te zetten…

*Ik was ook enkele jaren voorzitter van de werkgroep ‘risicogroepen’ van het toenmalige SERR en Resoc en VDAB. Samen met de verantwoordelijken ging ik mee naar bedrijven om ze te  overtuigen van het belang van  diversiteit op de werkvloer en aan plan van aanpak daartoe op te maken.

Ik kan enkel maar vaststellen dat mijn verworven competenties ofwel niet waardevol genoeg zijn, ofwel ben ik niet de juiste persoon, ofwel was er bij het personeel OCMW meer en betere kennis aanwezig…of wat dan ook, maar mijn voorstel is nooit ernstig genomen en dus ook altijd onbeantwoord gebleven…

Ondertussen ben ik op weg naar mijn 71^e verjaardag en ben ik toe aan een lange revalidatie na een open-hart-operatie en wil ik mijn voorstel van inzet voor,  ook niet langer aanhouden. Maar wel zal ik op de nagel van tè veel werklozen/leefloners, blijven kloppen