
…die langer dan 2 jaar werkloos zijn en jonger dan 55 jaar. Dat is wat de federale regering wil gaan doen. Zo wil men bereiken dat je in dit land -België- als enige in Europa, niet langer onbeperkt in de tijd kan blijven doppen.
En voor wie in de toekomst werkloos zal worden is de uitkeringsperiode dan ook beperkt tot maximaal -2- jaar. (behalve voor wie ouder is dan 55j.)
Addertjes onder het gras…

En dat zijn er meerdere. Zo bijvoorbeeld is niet iedereen die ingeschreven staat als werkzoekende ook een uitkeringsgerechtigde werkloze.
*Concreet zijn volgens de cijfers van februari 2025, –664– werklozen in Turnhout, die voldoen aan de criteria en dus kunnen worden geschorst als langdurig werkzoekende.
Maar, volgens de cijfers die De Standaard publiceerde -wellicht zijn dit de cijfers die de bevoegde federale minister, David Clarinval, ter beschikking stelde- betreft het in onze stad maar –352– personen.
Dat is dan omdat -312- verplicht ingeschreven werklozen, leefloongerechtigde zijn. En die hun uitkering -leefloon- blijft dus wèl doorlopen.

*De werkloosheid werd in het verleden en nu nog steeds wel eens gebruikt als dropbox om de zogenaamd moeilijk te plaatsen werklozen in onder te brengen. Zo bijvoorbeeld personen die niet langer als volledig arbeidsongeschikt -=minstens 66%- werden beschouwd door het RIZIV. Vaak kregen ze dan de kwotering 33% arbeidsongeschikt. De werkgever(s) hadden dan geen aangepast werk en zo kwamen deze mensen in de werkloosheid terecht.
*In het recente verleden hanteerde de cijferwebsite van de VDAB -Arvastat- ook de categorie werkzoekenden die NIET inzetbaar zijn op de lange termijn. omdat ze op dit moment geen arbeidsmarktperspectief hebben. Het gaat onder andere om burgers voor wie de dienstverlening is uitgeput en om burgers met een bemiddelingsadvies welzijn.

Ondertussen werden deze werklozen mee ingedeeld in de categorie werklozen met een lange afstand tot de arbeidsmarkt.
Dè vraag voor deze werklozen Quo Vadis met hen, na schorsing…
Leefloon is geen vangnet voor al wie zijn werkloosheidsuitkering verliest
Het is dan ook géén evidentie dat deze groepen zomaar de overstap kunnen maken naar leefloon. Want er is wel degelijk een (voorwaarden) verschil tussen verzekering -werkloosheid vertrekt van het verzekeringsprincipe: wie werkt, draagt bij aan de sociale zekerheid en is verzekerd van een uitkering als hij ontslagen wordt.-
Het leefloon anderzijds, is een vorm van bijstand voor wie niet genoeg heeft om van te leven. Zo wordt er rekening gehouden met andere inkomsten en bezittingen om het leefloonbedrag te bepalen. Bovendien wordt voor wie samenwoont ook gekeken naar de inkomsten van de partner, of zelfs inwonende ouders en meerderjarige kinderen. Iemand met veel spaargeld of een partner met een mooi inkomen zal dus wel een werkloosheidsuitkering krijgen, maar geen leefloon. Aan beide uitkeringen hangt de voorwaarde dat er naar werk wordt gezocht – toch voor wie daartoe in staat is.
Impact OCMW Turnhout

Als, naar verwachting, 1/3 van de geschorste werklozen bij het OCMW zou aankloppen, zou dat voor Turnhout (kunnen) betekenen dat er 120 ‘nieuwe’ dossiers moeten worden opgestart. Waarvan pas na een sociaal onderzoek zal blijken of en hoeveel hiervan ook effectief recht op -al dan niet gedeeltelijk- leefloon zullen krijgen.
Niet evolueren naar een tweespalt

Er is één zaak, waarbij ik toch wel op ne wiër blijf zitten. Ik vind het namelijk niet aanvaardbaar dat men een werkloze die een opleiding volgt voor een knelpuntberoep, na twee jaar ook zijn/haar dopgeld afpakt.
En daar zijn wat mij betreft twee redenen voor om dat niet te doen. In de eerste plaats betreft het iemand die wel degelijk inspanningen doet. En in de tweede plaats is het zo dat een leefloner in dergelijke opleiding wèl zijn leefloon zal behouden. In Turnhout hebben zelfs 166 leefloners (van de 1.069) het statuut van student in het kader van een Geïndividualiseerd Project voor Maatschappelijke Integratie (GPMI).
Als we als samenleving aanvaarden dat dit kan, ongeacht de duurtijd van de studies, dan moet dat zeker ook kunnen voor wie na een ontslag, de stap zet naar een knelpuntopleiding om zijn kansen op de arbeidsmarkt te vergroten !

Dit is wat mij betreft een rode kaart !
Voor de statisticus, geef ik de cijfers -per leeftijdsgroep- van het aantal werklozen (leefloners inbegrepen) die in aanmerking komen voor schorsing van hun dopgeld.
Het eerste cijfer betreft werklozen (en leefloners) die +2j tot 3j; werkloos zijn, tweede cijfer is tussen 3j tot 4j werkloos, derde cijfers is tussen 4j en 5j. werkloos en het laatste cijfer is +5j. werkloos
*20-24j = 27 – 14 – 4 – 8
*25-29J = 31 – 11 – 11 – 24
*30-34J = 43 – 17 – 13 – 24
*35-39J = 41 – 14 – 13 – 34
*40-44J = 37 – 17 – 8 – 55
*45-49J = 24 – 20 – 11 – 57
*50-54J = 24 – 12 – 10 – 60
Zoals ik dacht, ze gooien mensen van de dop en ziekenkas, na 2 jaar en komen bij het OCMW terecht, en de boterham is gekocht, ze leven verder. Niet iedereen doet het maar er zijn er. Ken iemand die in een rolstoel zit, onderste ledematen verlamd, heeft hulp nodig voor alles en hop, uitkering kwijt, de man is 62, dit is schandalig!
LikeLike
Zoals in de blog te lezen staat : wie beroep wil doen op het leefloon zal daartoe eerst een ‘sociaal onderzoek’ moeten ondergaan. Wat uw voorbeeld betreft, dit gaat wellicht niet over iemand die werkloosheidsvergoedingen genoot. En als hij werd afgeschreven van de ziekenkas vermoed ik dat hij/zij toch zeker in beroep is gegaan…
LikeLike