...maar wel een stad die tè vaak en té veel bevuild wordt door de inwoners ervan.

Zo deze middag nog maar eens een voorbeeld aan het park Spooreinde.

De problematiek van zwerfvuil èn sluikstorten is al veel te lang een hot topic in onze stad. En misschien koppelt men deze problematiek wel eens -al dan niet ten onrechte– aan de toegenomen vervreemding in Turnhout

Al in 2011 schreef ik een blog vuilen Turnhouter. In die tijd telde onze stad 40.800 inwoners, waarvan 32.180 Belgen en 8.590 niet-Belgen. Nu, ruim 45.000 inwoners waarvan bijna 20.000 niet-Belgen. Deze cijfers louter ter informatie.

Onze stedelijke diensten doen er alles aan om zwerfvuil en sluikstorten zo snel mogelijk op te ruimen. Helaas is het vaak gewoon dweilen met de kraan open.

Misschien moet de verantwoordelijke schepen nu eindelijk meer inzetten op het effectief opsporen van vervuilers en minder aandacht hebben voor prullaria zoals sprekende vuilbakken…

Maar een propere stad is vooral èn hoofdzakelijk een kwestie van mentaliteit èn burgerzin van de inwoners. Hoe meer tijd (en geld) de diensten moeten besteden aan het opkuisen van andermans afval, hoe minder tijd (en geld) voor het algemene onderhoud van het openbaar domein !

En zij die beweren dat het ophalen van afval in Turnhout, met Diftar allemaal veel te duur geworden is, moet ik bij deze ook terecht wijzen. Diftar werd pas op 1/1/2015 ingevoerd in de stad. 3 jaar nadat ik de noodkreet vuilen Turnhouter schreef…

Maar om mijn roep van vuilen Turnhouter kracht bij te zetten, plaats ik hierbij de tekst van mijn blog van 11 oktober 2011. Een passage uit deze blog bij wijze van inleiding…

Ik kan niet begrijpen, hoe het komt dat de Turnhoutenaar, die zo kritisch staat t.a.v. het beleid van zijn stad, niet de nodige burgerzin wil of kan opbrengen om niet langer zwerfvuil te creëeren. Of om de hondenpoep  op te ruimen.

…

Vuilen Turnhouter! 

Als je rondwandelt in onze stad zie je het overal : een massa zwerfvuil, een massa hondenstr..t, vele plastiek zakjes met afval her en der ‘achteloos’ achtergelaten, enz. …

We kennen ze allemaal wel, de plaatsen waar het afval letterlijk wordt gedumpt. Zo bijvoorbeeld aan de 2 bushaltes langs de steenweg op Gierle. Niet één of twee maar talrijke zakjes met afval, gedumpt naast de vuilbak. Of de plaatsen waar glascontainers staan. Soms heb je de indruk dat je de glascontainers moet gaan zoeken tussen hopen restafval.

Nog recent diende de sociale huisvestingsmaaatschappij ‘De Ark’ een noodkreet te slaken over de massa’s afval, gedumpte wagens e.a. van dat fraais op hun braakliggend terrein langs de Patriottenstraat.

Ook het lukraak buitenzetten van restafval of  PMD-zakken, zonder ook maar enigszins de ophaalkalender te volgen is een zeer storend element in de netheid van onze woonomgeving(en)

En nee, het is hier niet passend met de vinger te wijzen naar de ‘Stad’. Integendeel zelfs heb ik de indruk dat die diensten steeds meer vechten tegen de afvalberg die jij, bewoner van Turnhout, zomaar overal denkt te kunnen achterlaten. Ook de sociale werkplaats De Troef levert prachtig opruimwerk op diverse plaatsen in de stad. Maar ook zij kunnen maar weinig eer halen van hun werk. Nog voor zij de pas opgeruimde plaatsen verlaten, hebben ‘sommigen’ alweer wat afval achtergelaten.

Ik kan niet begrijpen, hoe het komt dat de Turnhoutenaar, die zo kritisch staat t.a.v. het beleid van zijn stad, niet de nodige burgerzin wil of kan opbrengen om niet langer zwerfvuil te creëeren. Of om de hondenpoep  op te ruimen.

Het ergst van al vind ik dan nog, dat niemand wil accepteren dat je hem/haar aanspreekt op zijn verantwoordelijkheid. Schelden of –erger nog- dreigen met geweld valt je dan steevast ten deel. Als de ordediensten terzake optreden krijgen deze op hun beurt ook al bakken kritiek te verwerken.

Zaken zoals leefbaarheid en een aangename en nette woonomgeving heb je als burger grotendeels zelf in handen. Maak er dan ook ten volle gebruik van en laat ons er allemaal samen voor zorgen dat niemand nog ooit een reden heeft om je ‘een vuile Turnhouter’ te noemen.
Oktober 2011
Dré Wolput