Enkele dagen geleden -eerder toevallig- een deel van de uitzending gezien waarin Bart De Pauw werd ondervraagd door Gert Verhulst.

En ik heb daar niets meer aan toe te voegen, behalve dan dit, zelf heb ik ondertussen een ernstige dégout gekregen van al die opinies die maar blijven zeuren over de zaak BDP…eindeloos g…k om de man willens nillens aan een eeuwigdurende schandpaal te blijven nagelen… Zelfs kwaad zijn omdat hij de betrokken dames niet vooraf in kennis heeft gesteld van zijn optreden bij de tafel van Gert…

Ik ben de eerste om te zeggen dat welke vorm van seksueel grensoverschrijdend gedrag dan ook, not done is !! Niet, nergens en nooit.

De zaak BDP heeft zijn juridisch beslag gekregen via de rechtbank. Maar het zijn vooral de kranten als De Standaard en De Morgen die forum willen blijven bieden aan hen die blijkbaar willen blijven doorgaan, zelfs als ze daarmee de  #Me Too zaak,  meer kwaad dan goed berokkenen bij de publieke opinie.

Ik was dan ook -zij het maar eventjes- fris en aangenaam verrast dat Bieke Purnelle, vanochtend in De Standaard liet noteren ik wil het liever ook niet meer over de zaak-Bart De Pauw hebben.

Maar de onmiddellijk daaropvolgende zin Jammer genoeg blijft het patroon van toxisch leiderschap zich maar herhalen, las ik dan weer wel met frisse tegenzin, vooral omwille van

*Daarmee zet ze , wellicht erg bewust, echter wel twee zaken die een geheel andere lading dekken, als gelijken bij mekaar.

Alsof seksueel grensoverschrijdend gedrag en zogenaamd toxisch leiderschap een tweeling  zijn.

*Enkele citaten uit de opinie van Bieke Purnelle

Het kan toch niet dat er in het hele hr-landschap, een buzzwordwalhalla vol hoogopgeleide mensen die “people managers” heten en uitblinken in “processen” en “toekomstgericht hr-beleid”, niemand is die op het idee komt dat er misschien sprake is van een structureel probleem met leiderschap en ongelijke machtsverhoudingen? Grensoverschrijdend gedrag is immers geen probleem van de entertainment- en cultuursector. Het krijgt hooguit meer aandacht in die publieksgerichte sectoren. Voor elke regisseur of artistiek leider die geen grenzen (h)erkent is er een hoofdchirurg, een fractieleider of een chief consultant die aan dezelfde hardnekkige kwaal lijdt.

Dat is wat er gebeurt als we talent of visie verwarren met leiderschap. We hebben blijkbaar geen flauw benul van wat goed, duurzaam en gezond leiderschap werkelijk betekent of zou moeten zijn. En dat is tragisch, niet alleen voor de mensen die ten prooi vallen aan werkgerelateerde manipulatie en grensoverschrijdend gedrag, maar ook voor de bedrijven, organisaties, overheden, instellingen en hele naties die door zulke mensen geleid worden. Wat een gigantische verspilling van menselijk kapitaal en talent. Toxische leiders zijn een aanslag op het bruto nationaal geluk, en toch blijven we ze verkiezen, beschermen en belonen.   

https://www.standaard.be/cnt/dmf20240418_96635876

Uit deze citaten blijkt overduidelijk dat Purnelle haar visie, uitsluitend van toepassing kan zijn op de gesubsidieerde sectoren zoals de cultuursector en de VRT.

Wellicht heeft zij nooit in een gewone privé-onderneming gewerkt. In de fabrieken is er immers wel degelijk sprake van -zelfs wettelijke- ongelijke machtsverhoudingen.

Trouwens, de basis van de wetgeving op de arbeidsovereenkomsten van juli 1978 is nog steeds het volgende : werken onder leiding, gezag en toezicht !!

Met wat zij vooropstelt, slaat ze de bal dan ook wel heel erg mis.

Ik citeer enkele teksten van op de website van de FOD werkgelegenheid, Arbeid en sociaal overleg, die dit duidelijk aantonen

*Algemene verplichtingen van de werknemer   

De werknemer is verplicht:

• zijn werk zorgvuldig, eerlijk en nauwkeurig te verrichten op de tijd, plaats en wijze zoals is overeengekomen;
• te handelen volgens de bevelen en de instructies die hem worden gegeven door de werkgever, zijn lasthebbers of zijn aangestelden, met het oog op de uitvoering van de overeenkomst;
• zich te onthouden van al wat schade kan berokkenen aan zijn eigen veiligheid, aan die van zijn medewerknemers, van de werkgever en van derden;
• het hem toevertrouwde arbeidsgereedschap en de ongebruikte grondstoffen in goede staat aan de werkgever terug te geven.

*Disciplinaire macht van de werkgever 

Indien de werknemer zijn verplichtingen niet naleeft, kunnen er door de werkgever eventueel strafmaatregelen worden toegepast.  Het kan hier gaan om een verwittiging, een boete, een terechtwijzing, … .

Deze sancties en de tekortkomingen die zij bestraffen dienen verplicht opgenomen te zijn in het arbeidsreglement.

Indien de sanctie uit een geldboete bestaat, mag deze worden ingehouden op het loon. Het totaal van de opgelopen geldboete mag evenwel niet meer bedragen dan 1/5 van het loon.   https://werk.belgie.be/nl/themas/arbeidsovereenkomsten/uitvoering-van-de-arbeidsovereenkomst/verplichtingen-van-de-werkgever

Ik wil met deze blog een poging doen om opiniemakers zoals Purnelle en veel van haar collega’s toch eens even wat realiteitszin bij te brengen over hoe het eraan toegaat op de werkvloer van de meeste ondernemingen.

Als men daar het leiderschap zou overlaten aan de idee van iedereen doet maar wat met zijn eigen creativiteit, dan krijg je zware accidenten zoals het faillissement bij Van Hool en andere.