Ik ken Marieke Vervoort niet persoonlijk. Maar uit wat ik van haar gezien en gehoord heb weet ik dat Marieke al vele jaren te maken heeft met helse, onmenselijke spierpijnen.
Al enkele jaren geleden maakte ze bekend op een door haar te bepalen moment, euthanasie te laten toepassen.
Op 22 oktober is ze ten gevolge van euthanasie overleden.
Ik ben oprecht blij dat zij de –wettelijke- mogelijkheid had voor euthanasie.
Zoals je mogelijk wel weet, is mijn echtgenote in 2006 ook gestorven na toepassing van euthanasie.
Dit nadat ze zo goed als volledig was verlamd ingevolge de ongeneeslijke spierziekte A.L.S.
Gelukkig heeft mijn vrouw (Jeke) nooit fysieke pijn gehad als gevolg van die A.L.S.
Maar tot op de laatste seconde is zij wel helemaal helder van geest gebleven.
Een gezonde geest in een steeds zieker geworden lichaam wat niet meer kon genezen.
Ook voor mijn vrouwtje was ik oprecht blij dat zij die wettelijke mogelijkheid had van euthanasie.
Net als bij Marieke dus. Een moedige daad !!
Maar, alhoewel ik misschien niet echt een neutrale waarnemer ben, is er toch iets wat mij zwaar valt.
Meer bepaald de ‘toonzetting’ rond het overlijden van Marieke.
Ik volgde de berichtgeving op het VTM-nieuws van 19.00u op woensdagavond
En kreeg toch wel een ‘knak’ op het moment dat het ging over ‘het voorbeeld wat Marieke (inzake toepassing euthanasie) misschien wel is voor andere landen (waar euthanasie nog niet mag/kan)
Vanaf dan leek het wel een ‘langgerekte reclamespot voor euthanasie’
Op dat moment verloor de ‘sereniteit’ van deze moedige daad het van de ‘drang naar sensatie’.
Spijtig !!
Dré Wolput 
Wel die indruk had ik ook Dre’-)
LikeLike
Dre, Mijn vader is in 1987 gestorven aan de vreselijke ALS spierziekte. Tot de laatste minuut helder van geest. Zijn laatste uur heeft hij zich laten inslapen.
En bij de moedige Wielemie haal je de woorden uit mijn mond. De sereniteit sloeg plots om in een soort sensatie.
LikeLike
Roman, toen in juni 2014 bij Jeke A.L.S. werd vastgesteld was het uw vader die als eerste in onze gedachten kwam. Zo kregen we voor onszelf ook een ‘beter beeld’ van hoe verwoestend deze ziekte wel kon worden…En meteen wisten we ook dat er zoveel jaren later nog steeds geen mogelijkheid was/is tot genezen. Veel sterkte
LikeLike
Mijn schoonbroer overleed in 2007, aan ALS. Die zijn lichamelijke aftakeling, het afschuwelijkste dat ik ooit zag, opgesloten in zijn eigen lichaam. Wat euthanasie betreft, ieereen, eender waar ter wereld, zou de mogelijkheid moeten hebben, als het lijden niet meer te harden is.
LikeLike