Ruim een half jaar reeds verblijven in mijn buurt, naast mijn deur,  bijna -400- asielzoekers. Zoveel nieuwe bewoners op een kleine oppervlakte brengt vanzelfsprekend heel wat drukte met zich mee. Maar, het moet gezegd, van bij het begin doen de verantwoordelijken van Fedasiel, de Corsendonk-hotel-group en de bewoners van de buurt en van het opvangcentrum, hun  best om het samenleven zo sereen mogelijk te laten verlopen.
Maar dat neemt niet weg dat er een verhoogde druk in mijn buurt valt waar te nemen. De aanwezigheid van een speelplein is daaraan ook niet vreemd. Op sommige momenten kan je makkelijk 60 tot 70 mensen tellen die op en rond het speelplein vertoeven. Kindjes, jongeren en volwassenen. Een decibelmeter heb ik nog niet aangeschaft. Maar ik kan je verzekeren dat het omgevingslawaai met zoveel volk toch wel hoog oploopt.

Elke bewoner van Turneia heeft zijn/haar eigen vluchtverhaal. Het ene al wat dramatischer dan het andere. Gelukkig kan elkeen in deze opvang op de best mogelijke manier tot rust komen. Buurtbewoner zijnde heb ik de voorbije zomerse dagen, meermaals de indruk gehad om te leven midden in een uitgelaten vakantiekolonie. Niet alleen van kindjes maar ook van flink wat jonge gasten en gezinnen. Hopelijk zal in de komende ramadan-periode onze nachtrust hier niet te fel onder lijden!

Ook wat de zomervakantie betreft, hoop ik dat alles goed mag verlopen. Alle schoolse activiteiten vallen dan stil. Ook het sport- en cultuurleven draait op een laag pitje. Dat zal de druk op de buurt ook weer verhogen. Het aantal vrijwilligers (peters of meters) is ondertussen zeer sterk teruggevallen. Hopelijk zullen er in juli/augustus toch mogelijkheden zijn om de Nederlandse taal te blijven leren, minstens het te kunnen onderhouden en/of de bewoners van Turneia mee te pakken naar één of andere leuke activiteit

Zoals ik al maanden voorspelde : het loopt heel erg verkeerd, tussen (erkende) vluchtelingen, de arbeidsmarkt en huisvesting. Dat er sprake is van een zeer grote mismatch, is slechts een boutade. Vooral wat die huisvesting betreft is er dringend nood aan enkele structurele maatregelen. Er zijn immers te veel wachtenden -Belgen en vreemdelingen- voor een sociale woning.

Dit gegeven brengt me ook bij de anti-discriminatie-wetten. Ondanks het bestaan van dergelijke wetten, ondanks een centrum als Unia (het vroegere centrum gelijke kansen) marcheert het voor geen meter. Niet op vlak van tewerkstelling en niet op vlak van huisvesting.

Het lijkt wel of al deze wetten, het bestaan van een centrum gelijke kansen ook, eerder contra-productief werken op deze terreinen. Kortom, het is mijn overtuiging, dat deze wetten hun doel voorbij schieten.

Trouwens, kan of zal een wet, mensen ertoe brengen om samen te werken met iemand waarmee je niet wenst samen te werken ? Al evenmin blijkbaar, kan je met deze wetten huiseigenaars ertoe brengen om hun huis/appartement te verhuren aan iemand waarbij ze tè grote twijfels hebben over de -correcte- betaalbaarheid van de afgesproken huurprijs en het beheren van hun eigendom als een goed huisvader. Daarbij speelt zelfs de afkomst naar mijn aanvoelen helemaal niet de hoofdrol !

Hoogste tijd om de bestaande wetten te evalueren op hun doelmatigheid, waar het arbeidsmarkt en huisvesting betreft. Nadenken over posistieve impulsen in plaats van de (juridische) stok achter de deur.