Van mezelf zeg ik altijd niet links, noch rechts, maar rechtdoor te zijn. Maar…er is me al meermaals gevraagd : Dré, leg nu eens in enkele woorden uit wat volgens jou het verschil is tussen links en rechts, in de politiek.

Om dat te doen, ben ik niet gaan grasduinen in boeken en/of geschriften van honderden bladzijden dik of in allerlei thesissen en andere wetenschappelijk materiaal.
Nee, ik beperk me enerzijds, tot wat ik de voorbije maanden heb vastgesteld, gelezen en gehoord aan allerlei standpunten en opinies inzake recente actualiteit en anderzijds tot mijn persoonlijk aanvoelen.. En dan kom je snel bij de asielcrisis terecht.

Links : krijg je vooral een benadering die eerder ‘emotioneel’ te noemen is. Zo van : alle mensen van waar ook ter wereld hebben recht om geholpen te worden, om te worden opgevangen in ons land, in Europa. Zij moeten ook bij ons kunnen (ver)blijven, zonder beperking van aantallen, met dezelfde rechten zoals wijzelf die ook hebben en met het recht om hun familie zo snel mogelijk te laten overkomen (volgmigratie) De huidige wet- en regelgevingen hoeven niet te worden gewijzigd.

Rechts : vind je eerder een ‘rationele’ benadering. Zo van : wij kunnen dit niet allemaal aan, we zijn niet het OCMW van de wereld. De conventie van Genève moet worden aangepast. Ofwel grenzen aan de migratie ofwel grenzen aan de sociale zekerheid…

Het wordt allemaal wat extremer als je aan de linkse kant een altijd weer vergoelijkende reflex krijgt als er met/door asielzoekers ergens wat mis loopt. Of als mensen die hun terechte bekommernissen of angsten uiten, snel-snel worden weggezet als racistische, onverdraagzame en verzuurde Vlamingen. Zeker ook wanneer men ervoor pleit om ook alle sans-papiers een verblijfsvergunning toe te kennen en dat in de feiten niemand mag worden uitgewezen

Maar ook aan de ‘rechtse kant’ kan je het -soms ronduit zeer gevaarlijke- extreme terugvinden.  Brandstichtingen en aanslagen, Pegida-manifestaties, individuele aanvallen naar asielzoekers en beleidsmakers toe…

Ik wil ook nog even een ander voorbeeld vergelijken met linkse of rechtse benadering. De bezetting van een autostrade in Wallonië. (of er in deze al dan niet een oorzakelijk verband bestaat tussen deze bezetting en de twee overleden personen, zal de rechtbank ter zijner tijd wel uitmaken)
Links reageert met de stellingen dat het ziekenhuis zelf misschien in gebreke blijft. Of dat je moet begrijpen dat mensen zodanig kwaad zijn dat je dergelijke acties krijgt. Of dat je, zoals De Wereld Morgen van mening bent dat er bij dit voorval meer duiding nodig is
Rechts daarentegen is duidelijk in die ‘duiding’ : het is bij wet verboden dus mag/kan het niet. Of : wij willen ook het recht om te kunnen werken verankeren in een wet. Of : deze mensen moeten worden opgepakt…

Maar, om bij de vraagstelling van ‘het verschil tussen links en rechts’ te blijven, zoals ik het zie en in twee woorden uitgelegd : links is vooral bezig met de emotionele benadering terwijl rechts eerder kiest voor de rationele. Idealiter, moet je in beide ‘stromingen’ zowel aspecten van het emotionele als het rationele kunnen terugvinden. Maar daar gaan zowel links als rechts wel eens ‘veel te kort door de bocht, of zelfs helemaal uit de bocht’